Cargando...

Ás oito da tarde, cando morren as nais

AveLina Pérez, 2018

sobre / about

Datos técnicos. / Technical details.

Duración
>60'
Duration
>60'
Personajes
6-10
Characters
6-10
Actrices
3
Actresses
3
Actores
3
Actors
3
Público
Adulto
Audience
Adult
Formato
Mediano
Format
Medium

Sinopsis. / Synopsis.

«A las ocho de la tarde, cuando mueren las madres» es un canto coral sustentado en el vacío, un juego irónico sobre la relación entre el teatro y su recepción. Aquí, la búsqueda de la identidad individual, amparada en la masa superficial e ignorante, que presume de conocimientos inútiles, se muestra indecente. En un teatro, lugar (supuestamente) de encuentro, asistimos al espectáculo de la estupidez. Y debajo de todo lo insultante: nosotros. Tan pequeñitos, tan peligrosos…

Ás oito da tarde, cando morren as nais is a choral song supported by emptiness, an ironic play on the relationship between theatre and its reception. Here, the search for individual identity, sheltered by the superficial and ignorant mass that prides itself on useless knowledge, is shown to be indecent. In a theatre, a (supposed) place of encounter, we witness the spectacle of stupidity. And beneath all that is insulting: us. So small, so dangerous…

Notas. / Notes on the piece.

Articulo de Afonso Becerra, titulado «La desacomodadora del teatro» en la revista Tempos Novos nº 266, juñio 2019, pág. 85: «Jugar en serio con el juego del teatro de la vida en el teatro que se estimula desde el papel, es una de las formas más lúdicas de despertar conciencias y de mover las lindes. Este es el caso de «A las ocho de la tarde, cuando mueren las madres» de AveLina Pérez, premio Álvaro Cunqueiro para Textos Teatrales 2018. Una pieza sin historia, sin un argumento narrativo al uso que tiene lugar en un teatro y en la que el teatro son los espectadores. Un coro de voces aburguesadas que esgrimen argumentos en nombre de la sensibilidad más requintada, del buen gusto y de la armonía. Espectadores resabidos tras los que late la crueldad de la civilización occidental urbana, supuestamente estudiada, informada y, por supuesto, titulada. Frente a ellos, la actriz es casi una especie de conato o simulacro de ocurrencias artísticas ambiguas, entre la parodia de la modernidad teatral progre y el absurdo. La forma rapsódica de esta pieza se destaca por la cantidad de didascalias, señalando silencios y pausas de diversas calidades, para poner en foco la importancia de la musicalización que implica este texto. Las posibles miserias de la actriz o del público quedan a un lado, mientras el entretenimiento del teatro los conforta, a esa hora, a las ocho de la tarde, en la que una madre anciana y dependiente, por ejemplo la de la actriz, es posible que muera sola en casa. Pero el teatro, o mejor todavía: las ansias de espectáculo, atenuarán o servirán de coartada para pasar por encima de la miseria que nos rodea y que, al final, nos constituye. AveLina Pérez, con esta obra, en línea con las anteriores, sigue presentándose como una voz heterodoxa, inconformista y hondamente comprometida. Dispuesta a sacar la mierda de debajo de las alfombras.»

Article by Afonso Becerra, titled “La desacomodadora del teatro” in Tempos Novos no. 266, June 2019, p. 85: “To play seriously with the game of life’s theatre within the theatre that is stimulated from the script is one of the most playful ways to awaken consciousness and push boundaries. This is the case of A las ocho de la tarde, cuando mueren las madres by AveLina Pérez, winner of the Álvaro Cunqueiro Prize for Theatrical Texts 2018. A piece without a story, without a conventional narrative plot, set in a theatre where the theatre is the audience. A chorus of bourgeois voices wielding arguments in the name of the most refined sensitivity, good taste, and harmony. Seasoned spectators behind whom beats the cruelty of urban Western civilization, supposedly studied, informed, and, of course, credentialed. Opposite them, the actress is almost a kind of attempt or simulacrum of ambiguous artistic occurrences, between parodying progressive theatrical modernity and the absurd. The rhapsodic form of this piece stands out for the number of stage directions, marking silences and pauses of various qualities to highlight the importance of the musicalization implied in the text. Possible miseries of the actress or audience are set aside, while the entertainment of the theatre comforts them at that hour, eight o’clock in the evening, when an elderly dependent mother—perhaps the actress’s own—might be dying alone at home. But the theatre, or better yet: the craving for spectacle, will soften or serve as an excuse to overlook the misery that surrounds us and ultimately constitutes us. With this work, in line with her previous ones, AveLina Pérez continues to present herself as a heterodox, nonconformist, and deeply committed voice, determined to drag the dirt out from under the rugs.”

Otros datos. / Other information.

Estreno: Centro Dramático Galego, dirección de Marta Pazos, 2022 (gira por Galicia y Portugal) + Compañía Bonifrates, dirección de Sofía Lobo, Coimbra, Portugal
Premio Álvaro Cunqueiro para textos teatrales 2018
Publicaciones: «Ás oito da tarde, cando morren as nais», Editorial Xerais (en gallego), ISBN 978-84-9121-530-1 + «Às sete da tarde, quando morrem as mâes», en «Antología de teatro gallego contemporáneo», Editorial Cena Lusófona (en portugués), ISBN: 978989973551 + «À huit heures du soir quand meurent les mères», Actualités Éditions (en francés)

Fragmento. / Fragment.

Aquí te dejamos un extracto de esta obra que ha sido escogido por la autora. Puedes leerlo y valorar así si te interesa solicitar el texto completo. / Here is an extract of this piece that has been hand-picked by the author. Feel free to read it and decide whether you would like to request the whole text.

Castellano.

Francés.
«À huit heures du soir quand meurent les mères» (David Ferré)

Portugués.
«Às sete da tarde, quando morrem as mâes» (Sofía Lobo)

Solicítala. / Request it.

Si esta obra se ajusta a tus necesidades y quieres leer el texto completo, pídeselo a la autora explicándole el motivo por el que te interesa su obra. / If this piece matches your requirements and you would like to read the whole text, ask the author for it and explain why you are interested in their work.

sobre / about

AveLina Pérez.

www.avelinaperez.com

Biografía. / Biography.

Si es que alguna definición es posible, sería la de: creadora escénica. Me formo en interpretación en la Escuela Santart (Santiago de Compostela) y en Dirección de escena y dramaturgia en la ESAD de Galicia. Mi relación con la dramaturgia no va desligada de la escena; conviven la dramaturgia textual y la dramaturgia de la acción.

Procuring the maximum freedom in creations while steering clear of labels and the need for a defined paradigm, with an interest in the word and a dramatic concept that is tightly linked to the world and social matters, seeking to convert the quotidian to the extra-quotidian, always through an acidic and tough humour. I consider drama, and therefore playwriting, to be a facilitator of a crossing of paths, where dignity exists camouflaged, hidden, distorted, but always present. My work contains a constant distortion and deformation of the normal and recognisable, allowing me to go on journeys from, and through, strangeness.

Escritura. / Style.

Procurando la máxima libertad en las creaciones, escapando de etiquetas y de la necesidad de paradigma definido, interesada por la palabra, con una concepción teatral muy ligada a lo terrenal, a lo social, en la búsqueda de convertir lo cotidiano en extracotidiano, y siempre transitando por un humor ácido y duro, concibo la escena -y por tanto, la dramaturgia- como propiciadora de un lugar de encuentro, de un lugar en el que la dignidad exista aun camuflada, escondida, distorsionada, pero siempre presente. Existe en mi trabajo una constante distorsión y deformación de lo habitual y reconocible, que me permite recorrer caminos desde -y a través de- la extrañeza.

If any definition is possible, it would be that of: scenic creator. I trained in acting at the Santart School (Santiago de Compostela) and in Stage Direction and Dramaturgy at the ESAD of Galicia. My relationship with dramaturgy is inseparable from the stage; both textual dramaturgy and dramaturgy of action coexist.

Obras. / Plays.

2018. ÁS OITO DA TARDE, CANDO MORREN AS NAIS
Centro Dramático Galego, dirección de Marta Pazos, 2022 (gira por Galicia y Portugal) + Compañía Bonifrates, dirección de Sofía Lobo, Coimbra, Portugal
Premio Álvaro Cunqueiro para textos teatrales 2018
«Ás oito da tarde, cando morren as nais», Editorial Xerais (en gallego), ISBN 978-84-9121-530-1 + «Às sete da tarde, quando morrem as mâes», en «Antología de teatro gallego contemporáneo», Editorial Cena Lusófona (en portugués), ISBN: 978989973551 + «À huit heures du soir quand meurent les mères», Actualités Éditions (en francés)
2018. DEIXA DE TOCALA, SAM
(En versión breve) Salón Teatro, Ciclo Teatro Ob-Sceno + (Pieza integra) Teatro Ensalle
2017. O DÍA NO QUE BICAR A TERRA
Premio Abrente de Textos Teatrais 2018
2017. HONEY ROSE
Dramaturgia creada en escena
Teatro Ensalle, Vigo. Festival Vigo en bruto
2017. OS ARROACES SON ANIMAIS SUCIOS E DESESPERADOS
Pieza breve
Premio en el I Torneo de dramaturgia de Galicia
Revista Madrygal, 2017
2016. OS CANS NON COMPRENDEN A KANDINSKY
Teatro Ensalle. En el marco del Festival "Isto Ferve", 2017
Premio Coiro de Pita Sala Ingrávida
Revista Erregueté (Revista galega de teatro) nº 91
2016. PUNTO DE VISTA
Radio Teatro
Emitida por el Diario Cultural de Radio Galega
Finalista en el certamen de radio teatro del Diario Cultural
Consellería de Cultura, 2016
2015. EU CONTROLO
Radio Teatro
Primer premio A pegada do eco (ESAD Galicia)
2015. NON TEÑO ESPELLO NO BAÑO
Radio Teatro
Emitida por el Diario Cultural (Radio Galega)
Premio de la audiencia en el certamen de radio teatro del Diario Cultural
Consellería de Cultura, 2015
2014. EL ARTE DE VIVIR
Radio Teatro
Emitida por Radio Vitoria
Primer premio del Concurso Carlos Pérez Uralde, 2015
2014. SILENCIO
Pieza breve
Primer premio A Pipa de Becerrea, Lugo
Revista Galega de Teatro nº 85
2013. GAÑAREMOS O PAN COA SUOR DA TÚA FRONTE
Teatro Ensalle, Vigo
2011. A QUE NON PODES DICIR COCACOLA?
Casa de cultura de Milladoiro
2006. VAQUEDÁS
Dramaturgia creada en escena
Teatro Principal de Pontevedra
Leyenda / Legend
Estreno / Premio / Beca / Publicación
Premiere / Award / Grant / Publication